Αναζήτηση

Μια χώρα με μακρόχρονη ιστορία παρουσιάζει τους σύγχρονους συγγραφείς της

Το βιβλίο στην Ελλάδα...
...και στον κόσμο!


Εκδηλώσεις

Τύπος
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
ΠΑΙΔΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ


Photo: © E.KE.BI, 2001. Μητρόπουλος


Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Νικόλας Ανδρικόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955.
Σπούδασε γραφίστας στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών (Κ.Τ.Ε.) στην Αθήνα όπου αποφοίτησε το 1976.
Από το 1993 βυθίζεται στο μαγικό κόσμο του παιδικού βιβλίου, εικονογραφώντας έως σήμερα 44 βιβλία γράφοντας 3 από αυτά, και εικονογραφώντας 3 κάρτες UNICEF. Πήρε μέρος σε εκθέσεις εικονογράφων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως, της Μπολόνια, του Τόκιο, του Βελιγραδίου, της Μπρατισλάβα και της Αθήνας.
Το 1993 πήρε το 1ο βραβείο στη διεθνή έκθεση εικονογράφων της Τεχεράνης.
Το 1994 πήρε το 1ο βραβείο αφίσας για τα 25 χρόνια του κύκλου του ελληνικού παιδικού βιβλίου.
Το 1998 αναγράφεται στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ (Διεθνής οργάνωση βιβλίων για τη νεότητα) για το βιβλίο του "Ο αρκούδος Αρθούρος". Το 1999 πήρε το κρατικό βραβείο εικονογράφησης, για το βιβλίο της Μάνιας Καπλάνογλου "Οι πειρατές της Λιμνοχώρας".
Την ίδια χρονιά πήρε το 1ο βραβείο εικονογράφησης από το κύκλο, για το βιβλίο του Α. Παπαδιαμάντη, "Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη" και το 3ο βραβείο εικονογράφησης εξωφύλλου, στην Τεχεράνη, για το βιβλίο της Τόνιας Χατζηδάκη "Ο πειρατής με τ' αλλιώτικα μάτια". Το 2002 θα είναι υποψήφιος της Ελλάδας για το βραβείο Άντερσεν στην εικονογράφηση.


ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟ
(ΕΠΙΛΟΓΗ)
1. Η μύγα - Παντελής Καλιότσος - Αθήνα, Πατάκης, 1994. Σελ. 32, 960-360-155-1.
2. Ένα πρωί με τον Αίσωπο - Αγγελική Βαρελλά, Αθήνα, Πατάκης, 1995. Σελ. 32, 960-360-492-5
3. Ο Αρκούδος Αρθούρος - Νικόλας Ανδρικόπουλος, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1996. Σελ. 32, 960-261-616-1
4. Του Λαγού που ξέρει τόσα λάχανο του τρών τη γλώσσα - Θέτη Χορτιάτη, Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Σελ. 32, 960-03-1651-1
5. Η πρωτοχρονιάτικη αταξία του Μπέρτυ Κένεθ Γκράχαμ, Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Σελ. 32, 960-03-1663-5
6. Ο Χιονάνθρωπος - Χ. Κ. Άντερσεν - Αθήνα, Καστανιώτης, 1996. Σελ. 32, 960-03-1661-9.
7. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα - Χ.Κ. Άντερσεν, Αθήνα Καστανιώτη 1996. Σελ. 32, 960-03-1662-7.
8. Ιστορίες του γυαλιού και του γιαλού - Τασούλα Τσιλιμένη, Αθήνα, Δελφίνι, 1997. Σελ. 32, 960-309-345-9.
9. Ο πειρατής με τα αλλιώτικα μάτια - Τόνια Χατζηδάκη, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1997. Σελ. 32, 960-344-348-4
10. Το νεραϊδοπαίδι του νερού - Εύη Ψάλτη. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1997. Σελ. 32, 960-344-361-1.
11. Το ωραιότερο δώρο του κόσμου - Νικόλας Ανδρικόπουλος, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1997. Σελ. 32, 960-344-361-3.

Μεταφράσεις

Μεταφράστηκε και στα Ιαπωνέζικα από το εκδοτικό οίκο SHINSEKEN LTD το 2000
12. Σάντρα η άσχημη μάγισσα - Τόνια Χατζηδάκη, Αθήνα Ελληνικά Γράμματα, 1998. Σελ. 32, 960-344-539-8
13. Οι πειρατές της Λιμνοχώρας - Μάνια Καπλάνογλου, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1998. Σελ. 32, 960-344-563-0
14. Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, διασκευή: Κώστας Πούλος - Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1998. Σελ. 32, 960-261-832-9.
15. Η Γοργόνα - Ανδρέας Καρκαβίτσας - διασκευή: Κώστας Πούλος, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1999. Σελ. 32, 960-261-918-Χ
16. Γουτού Γουπατού - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, διασκευή: Κώστας Πούλος, Αθήνα, Παπαδόπουλος 1999. Σελ. 32, 960-261-915-5
17. Ο Τομ Τιριτόμ κι η πολιτεία που ήταν χωρισμένη στα δυο. Χρήστος Μπουλώτης, Αθήνα, Πατάκης, 1999. Σελ. 32, 960-378-303-Χ
18. Το τελευταίο χρυσό αυγό του κόσμου - Χρήστος Μπουλώτης Αθήνα, Πατάκης, 1999. Σελ. 32, 960-378-421-4
19. Η Σεμέλη διώχνει το νέφος. Χρήστος Μπουλώτης, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999. Σελ. 32, 960-344-767-6
20. Η παραμυθάδα με τις νότες - Μάρω Θεοδωράκη, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999. Σελ. 32, 960-344-700-5
21. With Xenios in Greece - Αγγελική Βαρελλά ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΥΠΟΥ, 1999. Σελ. 32, 960-86184-2-3.
22. Ένα παραμυθόνειρο - Νικόλας Ανδρικόπουλος Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999. Σελ. 32, 960-344-563-0
23. Η Σερενάτα για το Κανταδοχώρι - Μάρω Θεοδωράκη, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2000. Σελ. 32, 960-393-078-4.
24. Εξοχική Λαμπρή - Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - διασκευή: Κώστας Πούλος - Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2000. Σελ. 32, 960-261-956-2.
25. Η Στραβοκώσταινα - Αργύρης Εφταλιώτης - διασκευή Κώστας Πούλος, Αθήνα, Παπαδόπουλος 2000. Σελ. 32, 960-261-959-7
26. Το γιούσουρι - Ανδρέας Καρκαβίτσας - διασκευή: Κώστας Πούλος, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2000. Σελ. 32, 960-412-000-Χ
27. Η Ταλαρού - Άννα Ιακώβου, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2000. Σελ. 32, 960-412-022-0
28. Το κορίτσι που ζήτησε μια βελόνα μια απλή βελόνα. Χρήστος Μπουλώτης, Αθήνα, Πατάκης, 2000. Σελ. 32, 960-378-802-3
29. Ομήρου Οδύσσεια - διασκευή: Στέλλα Βογιατζόγλου, Αθήνα, Πατάκης, 2001. Σελ. 32 960-378-828-7.
30. Ο Αρλεκίνος - Ζωρζ Σαρή, Αθήνα, Πατάκης, 2001. Σελ. 32, 960-378-939-9.


Ο εικονογράφος παιδικών βιβλίων Νικόλαος Ανδρικόπουλος

Ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις, έδειξε ότι θα καθιερώσει ένα διαφορετικό εικονογραφικό στυλ. Ως τότε, αν εξαιρέσουμε 1-2 άλλες περιπτώσεις, η εικονογράφηση παιδικών βιβλίων δεν ξέφευγε από την απλοϊκή αναπαράσταση ορισμένων κύριων στιγμών των κειμένων μέσα σε καθαρά αφηγηματικά πλαίσια. Από το πρώτο κιόλας βιβλίο που εικονογράφησε (Ένα πρωί με τον Αίσωπο) ως και το πιο πρόσφατο (Ο Αρλεκίνος), μέσα από μια δημιουργική εξελικτική πορεία πέτυχε να δώσει στο έργο του εκείνη την ενότητα μορφής και περιεχομένου από τη μια πλευρά κι από την άλλη να ερμηνεύσει το κείμενο και να του προσδώσει, μέσω των εικόνων του, φαντασία και όνειρο.
Ο εικονιστικός λόγος του Ν. Α. περιέχει πολλές ομάδες σημείων διαλεκτικά δεμένων μεταξύ τους.
Αρχικά με την προσωπική του καλλιτεχνική άποψη για την εικόνα και το ρόλο της στο κείμενο, διέρρηξε όπως προανέφερα τα καθιερωμένα. Ο λόγος της εικόνας του προσδίδει άλλες διαστάσεις στο λόγο του κειμένου. Διαστάσεις που έχουν σχέση με την ονειρική εξέλιξη των ιδεών και μηνυμάτων. Αναπαριστούν τα κυρίαρχα σημεία των κειμένων και συνάμα τα ερμηνεύουν δίνοντάς τους μια ποίηση που εναρμονίζεται με τα τυχόν πολλαπλά θεματικά επίπεδα του κειμένου και τα πολλαπλά επίπεδα από την άποψη της ηλικίας των αναγνωστών. Εδώ αναδύεται ένα επίτευγμα της εικονογράφησης του Ν. Α.: ανεξάρτητα αν το κείμενο αναφέρεται σε μικρές ηλικίες, με το ύφος του, μέσω της ποίησης που τελικά αποτυπώνεται στην επιλογή των σκηνών, το διοχετεύει σε πολλά ηλικιακά επίπεδα.
Ο Ν. Α. έχει μια ολότελα δική του άποψη για την εικονογράφηση των παιδικών βιβλίων. Αφομοιώνοντας βασικά στοιχεία της ευρωπαϊκής παράδοσης και κυρίως των ρευμάτων του ρεαλισμού, του εμπρεσιονισμού αλλά και του εξπρεσιονισμού, κρατώντας στοιχεία του ύφους των βιβλίων που εικονογραφεί, συνθέτει μια φαντασιακή εικονοποιητική γραμμή του προσωπικού του ύφους, η οποία μέσω των χρωμάτων, της ατμόσφαιρας μύθου και της μαγείας που χρησιμοποιεί, πραγματοποιεί την υπέρβαση που προανέφερα στα κείμενα. Συγκεκριμένα, η στιγμιαία εντύπωση που προσδίδει το φως πέφτοντας πάνω στα αντικείμενα και κυρίως στα πρόσωπα, συνδέεται με τα συναισθήματα, την εκφραστικότητα και την ψυχική τους διάθεση, που αναδύεται από το εσωτερικό της ψυχής τους. Έτσι ο ήρωας υπερβαίνει κάθε φορά την αδυναμία του και νικώντας τα εμπόδια αθωώνει και εξαγνίζει την πράξη του για να την ανυψώσει έπειτα στα πλαίσια του κόσμου που ονειρεύεται.
Τα τοπία του Ν. Α. βοηθούν την κυρίαρχη εικόνα που συνήθως απαρτίζεται από πρόσωπα… Τονίζουν τα σώματα και τα πρόσωπα τα οποία συγκεντρώνουν επάνω τους ακτίνες, ως συνισταμένη, τα σημεία του λόγου, για να εξακοντιστούν στη συνέχεια και να προβληθούν με μεγαλοπρεπή και ονειρικό τρόπο στα μάτια του αναγνώστη ο οποίος θα τα αντιστοιχίσει δημιουργικά και καλλιτεχνικά με τα πραγματικά και φαντασιακά του βιώματα. Πιστεύω πως τούτος είναι ο τρόπος ο αληθινός της λειτουργίας της εικονογράφησης ενός βιβλίου. Κι ο Ν. Α. υποδειγματικά τον "διδάσκει" στον αναγνώστη.
Ο Ν. Α. έχει εικονογραφήσει πάνω από 40 βιβλία. Τολμώ να πω το ένα καλύτερο από το άλλο. Μοναδική μάλλον περίπτωση στην ελληνική εικονογράφηση. Άλλωστε με την πρώτη του δουλειά αντιμετωπίστηκε διθυραμβικά από πολλούς κριτικούς. Οι πολύ καλές στιγμές της εικονογράφησής του είναι πολλές. Νομίζω πως μια από αυτές είναι η αποτύπωση ενός ήρωα, του Ταπόη, στο διασκευασμένο για παιδιά διήγημα "Γουτού Γουπατού", του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο Ταπόης, ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, μια φιγούρα που θυμίζει ελληνική παράδοση θεάτρου σκιών, έχει μια γλυκύτητα που πάνω της είναι αποτυπωμένη όλη η θλίψη για τον κόσμο κι η αγάπη μαζί, που δεν εισπράττει απ' αυτόν. Ο Ταπόης κατανοεί τον κόσμο. Φωτεινός με ιδιόμορφα χαρακτηριστικά στέλνει μηνύματα ανθρωπιάς και εξαίσιας δύναμης. Μόνο με την εικόνα του. Ακόμη και πριν ο αναγνώστης διαβάσει το βιβλίο. Αυτή είναι τελικά και η χρωματική και ποιητική σημειολογία του Ν. Α.: να λειτουργεί εμπνεόμενος από το κείμενο, "ξεχωριστά" από το κείμενο και τελικά για το κείμενο και την υπέρβασή του.
Ο Ταπόης είναι μία από τις καλύτερες στιγμές της εικονογράφησης για μικρά παιδιά. Ένα "μνημείο" της ελληνικής εικονογράφησης.
Κι ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος μία από τις ελάχιστες μόνιμα εκθαμβωτικές στιγμές της εικονογράφησης της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας.

ΓΙΑΝΝΗΣ Σ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ
Κριτικός

Τι έγραψε ο Τύπος για τις εικονογραφήσεις του
ΝΙΚΟΛΑ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ
(αποσπάσματα από κριτικές)


Ο αρκούδος Αρθούρος, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1996, Σελ. 32, ISBN: 960-261-616-4.

Ο Αρκούδος Αρθούρος πιάστηκε μικρός. Τον άρπαξαν μέσα από την αγκαλιά της δολοφονημένης μάνας του. Τον έσυραν μακριά από τους μοσχοβολημένους τόπους. Τον δίδαξαν να καμώνεται ότι χορεύει πάνω σε πυρωμένη λαμαρίνα. Τον έδεσαν με αλυσίδα. Του πέρασαν χαλκά στη μύτη. Του στέρησαν τις τρυφερές και ηλιόλουστες μνήμες. Τον εξουθένωσαν γυρνώντας τον στις γειτονιές. στα πανηγύρια. Τρία ολόκληρα χρόνια βάστηξε το μαρτύριό του, έως ότου ο Αρθούρος επιστρέψει στη γη που τον γέννησε, έως ότου ανασάνει τις ευωδιές του μεγάλου δάσους. Και όπως βρισκόταν ακόμη "η μνήμη του στον τόπο της" αναγάλλιασε.
Το πρώτο δείγμα γραφής του γνωστού εικονογράφου παιδικών βιβλίων Νικόλα Ανδρικόπουλου αναδεύει ωραία και πολύτιμα αισθήματα, με απλό και απροσποίητο τρόπο.
(Για τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού).

Ελένη Σαραντίτη
Συγγραφέας, κριτικός
Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 21-8-96.


Ο αρκούδος Αρθούρος 1996

Ο συγγραφέας του αποτυπώνει, με έξοχο ρεαλιστικό και ε ι κ ο ν ο - π ο ι η τ ι κ ό συνάμα ύφος, την ιστορία μιας αρκούδας που με την έγκριση του τσιγγάνου - αφεντικού της οδηγήθηκε από τους οικολόγους στο φυσικό της περιβάλλον. Θεμελιώδεις αξίες παραδοσιακές, συνταιριασμένες με σύγχρονες, οικολογικές, εγγράφονται σε ένα πλαίσιο διαπολιτισμικό, παρουσιάζοντας συνάμα και βασικά στοιχεία της ιδιαιτερότητας της φυλής των τσιγγάνων. Επίτευγμα, θα λέγαμε, συγγραφικό και ιδεολογικό. Κι είναι αυτό που κατακυρώνει το συγκεκριμένο βιβλίο ως μια από τις φωτεινές περιπτώσεις της νεότερης παιδικής μας λογοτεχνίας.
(Για παιδιά από 7 έως 8 ετών).

Γιάννης Παπαδάτος
Κριτικός λογοτεχνίας
Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ, 12/1996

Ο πειρατής με τα αλλιώτικα μάτια, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα 1997. Σελ. 32 ISBN: 960-344-348-4

Ο Μαυρολέων θα ήταν ένας συνηθισμένος πειρατής, αν δεν είχε παράξενες συνήθεις και αλλιώτικο χρώμα ματιών, το ένα μπλε και το άλλο μαύρο. Είχε και βιβλία για να φαίνεται σπουδαίος, μα γράμματα δεν ήξερε γρι. Η Δανάη, μια μικρή γοργόνα, προσφέρθηκε να του μάθει να διαβάζει, όχι μόνο για να γνωρίσει τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, "αλλά και για να εξιχνιάσει τι λέει το μήνυμα του μπουκαλιού που είχε θάψει στην αυλή του, ως θησαυρό".
Ο Μαυρολέων ευτύχησε να τον ζωγραφίσει ο Νικόλας Ανδρικόπουλος που ήτανε στα μεγάλα του κέφια.

Αγγελική Βαρελλά
Συγγραφέας, κριτικός παιδ. λογοτεχνίας
Περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, Χειμώνας 1997

Το ωραιότερο δώρο του κόσμου, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα 1997, Σελ. 32 ISBN: 960-344-361-3.

Μετά τον "Αρκούδο Αρθούρο" που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τις μικρές ηλικίες, ο εικονογράφος Νικόλας Ανδρικόπουλος έγραψε και ζωγράφισε αυτή τη φορά μια πολύ όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία που πραγματεύεται την προσμονή ενός πράγματι πρωτότυπου δώρου. Στις 31 Δεκεμβρίου, ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα, ο Κορνήλιος, ο μικρός πρωταγωνιστής του παραμυθιού, περιμένει αγωνιωδώς την επίσκεψη του Αϊ-Βασίλη. Εκείνος, φθάνοντας λαχανιασμένος, ομολογεί ότι τα δώρα του τελείωσαν και δεν του απέμεινε απολύτως τίποτε για τον μικρό Κορνήλιο. Ο Κορνήλιος είναι, όμως, ευτυχισμένος που τον επισκέφτηκε ο Αϊ -Βασίλης αυτοπροσώπως και δεν νοιάζεται για το δώρο. "Έχω το καλύτερο δώρο όλου του κόσμου! Έχω εσένα!" του λέει και τον προκαλεί σε δείπνο. Τα όμορφα χρώματα που χρησιμοποιεί ο Νικόλας Ανδρικόπουλος και η γλυκύτητα που εκπέμπει το κείμενό του παραπέμπουν σε μια ζεστασιά τόσο γνώριμη που δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από εκείνη των Χριστουγέννων.

Γαλανοπούλου Γεωργία
Συγγραφέας, κριτικός Παιδικής λογοτεχνίας
Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 21-12-1997.

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1998. Σελ. 32 ISBN: 960-261-832-9.

Μια μικρή αναδίφηση στη λογοτεχνική μας παράδοση επιχειρείται με το χριστουγεννιάτικο αφήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Τα "Χριστούγεννα του τεμπέλη" που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην χριστουγεννιάτικη "Ακρόπολη" το 1896. Τη διασκευή του έργου ανέλαβε ο Κώστας Πούλος και την εικονογράφηση ο Νικόλας Ανδρικόπουλος.
Ο Παπαδιαμάντης μας μεταφέρει σε μια εποχή όπου στις φτωχικές αυλές των σπιτιών συνωθούνταν πολλές οικογένειες και το καπηλειό με το φθηνό ποτό του προσέφερε τη μοναδική διέξοδο και ψυχαγωγία στους ανθρώπους της γειτονιάς. Η ανεργία ήταν μια ενδημική κατάσταση, που έκτρεφε την τεμπελιά και άλλα κοινωνικά προβλήματα.
Μια σειρά από γαλοπούλες και η εικόνα του τεμπέλη ξαπλωμένου πάνω σε τρεις καρέκλες κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου. Ο μαστρο-Παύλος φοράει στο κεφάλι ένα τουρμπάνι, κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας. Στα όνειρά του πλανάται ακόμα το τεμπελχανείο, όπου ο Μεχμέτ Αλής υπέβαλλε σε δοκιμασία τους νεοεισερχόμενους. Ξάπλωναν δηλαδή σε μια ψάθα και εκείνος έβαζε φωτιά. Τις εξετάσεις περνούσε όποιος, παρά το φλεγόμενο στρώμα του, έμενε ατάραχος!
Η ευρηματική και γλαφυρή αφήγηση του Παπαδιαμάντη σκιαγραφεί με απαράμιλλο τρόπο το χαρακτήρα του τεμπέλη και την προσπάθειά του να κρατηθεί μακριά από κάθε είδους εργασία.

Εφημ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 23-12-1998


Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη

Όταν ο Κάρολος Ντίκενς συναντά τον Αλέξάνδρο Παπαδιαμάντη και το βικτωριανό Λονδίνο την ανταριασμένη Σκιάθο, τότε… "Χριστούγεννα του τεμπέλη" σημαίνει. Από τα "Χριστούγεννα του τεμπέλη" ως τα "Αγαπημένα Χριστούγεννα" των Τόμπι Φόργουαρντ και Ρουθ Μπράουν, όπου ο Εμπενίζερ Σκρουτζ μετενσαρκώνεται στον πλούσιο και φιλάργυρο ποντικό Μπεν, η φαντασία των συγγραφέων πολλαπλασιάζεται όπως οι σταφίδες στη γιορταστική πουτίγκα του Ντίκενς.

Το ωραιότατο αυτό ηθογραφικό διήγημα του Παπαδιαμάντη είναι ακριβώς 102 ετών. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσει κανείς όχι μόνο ως χριστουγεννιάτικη ιστορία αλλά και ως μια εξαίρετη διασκευή της μνημειώδους, της "αμίλητης" και "αχειροποίητης" γλώσσας του σκιαθίτη συγγραφέα. Ο Κώστας Πούλος καταφέρνει θαυμάσια να διατηρήσει τον ρυθμό του παπαδιαμαντικού κειμένου και να δημιουργήσει ένα νέο κείμενο χωρίς να προδώσει το ύφος του παλιού. Όσο για την εικονογράφηση του Νικόλα Ανδρικόπουλου οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι όχι μόνο συμπληρώνει και αναδεικνύει το κείμενο αλλά μέσα από τις γνώριμες ατμοσφαιρικές ακουαρέλες του συμβάλλει σημαντικά στην επαναφορά του διηγήματος στην εποχή όπου ανήκει.

Γεωργία Γαλανοπούλου
Συγγραφέας, κριτικός παιδικής λογοτεχνίας
Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ 20-12-1998


Οι Πειρατές της Λιμνοχώρας, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1998. Σελ. 48 ISBN: 960-344-563-0.

… Έντονη δράση, φαντασία και ατμόσφαιρα που υποβάλλει περιγραφές και εικόνες, που εντυπώνονται. Το κείμενο πλαισιώνεται με τα …χρώματα της νύχτας σ' όλο της το μεγαλείο. Η εικονογράφηση του Ν. Ανδρικόπουλου ταξιδεύει τον μικρό αναγνώστη στον κόσμο του ονείρου. τον αποδεσμεύει από τις συμβάσεις της πραγματικότητας και τον βοηθάει να πετάξει στη χώρα της φαντασίας.

Μαρία Τζαφεροπούλου
Διδάκτωρ Φιλολογίας
Περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, Άνοιξη 1999

Η Γοργόνα. Αθήνα, Παπαδόπουλος, 1999. Σελ. 32 ISBN: 960-261-918-Χ.

… Αν ξαναγίνουμε παιδιά με αφτιά ανοιχτά στο παραμύθι και μάτια γεμάτα εικόνες, θα γευτούμε χαρά διαβάζοντας τη "Γοργόνα" του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ο Κώστας Πούλος που το διασκεύασε γράφει με έναν τρόπο ζυγισμένο, ταυτόχρονα ποιητικό και καθημερινό, κοντινό μας αλλά και ονειρικό, που σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι και εσύ μέσα στην ιστορία, πάνω στο καράβι του καπετάν Φαράση, αντίκρυ στο στοιχείο της θάλασσας. Δεν θα νιώθαμε όμως έτσι αν δεν είχαμε την εκρηκτική εικονογράφηση του Νικόλα Ανδρικόπουλου που μοιάζει σαν μια σειρά πινάκων που διηγούνται και αυτές την ιστορία με τον δικό τους αισθαντικό τρόπο.

Χάρις Ποντίδα
Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 20-12-1999


Η παραμυθάδα με τις νότες. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999. Σελ. 32 ISBN: 960-344-700-5.

Η Μάρω Θεοδωράκη έγραψε ένα βιβλίο σαν παραμύθι που λειτουργεί ως εισαγωγή στον κόσμο της μουσικής με τίτλο Η παραμυθάδα με τις νότες. Οι πολύ ωραίες ζωγραφιές του Νικόλα Ανδρικόπουλου είναι ικανές να προσελκύσουν και τον πιο αδιάφορο αναγνώστη, δίνοντας ένα σχήμα στο σύμπαν των ήχων και των συνθέσεων. Ο Μίκης Θεοδωράκης προλογίζει το βιβλίο και αναφέρει: "Με το βιβλίο αυτό νομίζω ότι ξαφνικά η μουσική γίνεται ένα παραμύθι, οι πρώτες πρώτες έννοιές της προσωποποιούνται, βγαίνουν από τις άψυχες σελίδες των ψυχρών βιβλίων και κάθονται στο θρανίο δίπλα στα παιδιά σαν καλοί τους φίλοι".

Εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 22-8-99

Ένα παραμυθόνερο, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1999. Σελ. 32 ISBN: 960-344-563-0

Τα παραμυθένια, τόσο ευφάνταστα μονοπάτια, όπου κινείται στο "Παραμυθόνειρο" ο Νικόλας Ανδρικόπουλος γίνονται ταυτόχρονα και ζωγραφικά, αφού οι ιδέες και οι σκέψεις του παίρνουν αμέσως σάρκα και οστά εικαστικά, μόλις τα οραματιστεί και τα σκεφτεί. Για να ολοκληρώσει αυτό το φανταστικό κείμενο που συνέλαβε με το νου ο Νικόλας Ανδρικόπουλος έχει "συλλάβει" και μια πρωτότυπη και εμπνευσμένη ζωγραφική με τις μπογιές του που ξεκινά από τα πρωτογράμματα και καταλήγει σε ολοσέλιδες ζωγραφιές.

Αγγελική Βαρελά
Συγγραφέας, Κριτικός Παιδ. λογοτεχνίας
Περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, Φθινόπωρο 1999


Εξοχική Λαμπρή, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2000. Σελ. 32 ISBN: 960-261-956-2

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης είναι ένας από τους καλύτερους πεζογράφους μας. Στο έργο του αναπαριστά τη ζωή των απλών ανθρώπων, τα ήθη και έθιμα της εποχής του. Σε τούτο το βιβλίο που είναι διασκευασμένο μας μεταφέρει με πολλή αγάπη και σεβασμό σ' ένα χωριό, τη μέρα της Λαμπρής. Γνωρίζουμε χαρακτηριστικούς τύπους ανθρώπων, συμμετέχουμε κι εμείς στη Λειτουργία που κάνει ο παπα-Κυριάκος και αργότερα στο γλέντι που κάνουν. Γινόμαστε μάρτυρες και μιας σπαρταριστής παρεξήγησης. Στο κλίμα της εποχής και των γεγονότων μας βάζει καλύτερα η πολύ καλή διασκευή κι η έξοχα παραστατική εικονογράφηση του Ν. Ανδρικόπουλου.

Περιοδικό ΚΟΣΜΟΣ της UNICEF
Άνοιξη, 2000


Το γιούσουρι, Αθήνα, Παπαδόπουλος, 2000. Σελ. 32. ISBN: 960-412-000-Χ

Γεμάτες θρύλους και παράξενες ιστορίες είναι οι διηγήσεις των ναυτικών. Λένε για τρικυμίες και θάλασσες μακρινές, για σίφουνες και τέρατα του βυθού που λουφάζουν στις θαλασσινές σπηλιές. Μερικοί τις πιστεύουν, άλλοι όχι. Λένε πως είναι πλάσματα της φαντασίας των θαλασσινών. Ανάμεσα σε αυτά τα πλάσματα ακούγεται να υπάρχει και το Γιούσουρι που ζει στον βυθό του Παγασητικού και που πρέπει κάποιος να βουτήξει και να το ξεριζώσει, να χτυπηθεί με το θεριό και να το σύρει με το καΐκι έξω στην άμμο νεκρωμένο. Στη θάλασσα του Βόλου καταδύεται ο αναγνώστης της ιστορίας του Ανδρέα Καρκαβίτσα παρατηρώντας, σαν μέσα από γυαλί, τις όμορφες εικόνες του Νικόλα Ανδρικόπουλου.

Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ